Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z 2018

Z dawnej Anatolii, czyli krainy wschodu słońca

"Wolność wiodąca lud na barykady" -  Photo by Anadolu Agency photojournalist Mustafa Hassona  Starożytna kraina               Jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego obejmującego ówczesne tereny tzw. Azji Mniejszej starożytnych prowincji takich jak: Cylicji (góry Taurus), Pamfili ( ciągnącej się od Morza Śródziemnego do gór Taurus)  oraz Licji, Bitynii, Kapadocji i Galacjii,  region Anatolii nazywany był z greckiego „krajem wschodu słońca”. W okresie późniejszego panowania Imperium Osmańskiego, tradycja ludowa nadała mu  nazwę turecką Anadol , to znaczy „kraina pełna matek”.  Obecnie są to tereny graniczące z Syrią i Armenią. Skąd moje zainteresowanie akurat tym regionem?  | Obraz wolności dziś na ziemi podzielonej           Na jednej ze stron publicystycznych zauważyłam interesujące i wyjątkowe zdjęcie, zrobione przez fotografa właśnie ze wspomnianej krainy. Autor zdjęcia Mustafa Hassouna , pracuje dla Tureckiej Agencji  Prasowej w Anadolu.  

Małe szczęście

  Małe szczęście w  McDonald 's  (fot. DPaczowska)  Życie człowieka w gruncie rzeczy ukierunkowane jest na osiąganie   upragnionego szczęścia.   W zależności od potrzeb zarówno natury zawodowej,   jak i osobistej. Poza tymi większymi szczęściami życiowymi, często na całokształt wpływa możliwość dostrzegania radości w małych rzeczach.   Niektórzy socjolodzy, czy też znawcy ludzkiej duszy wskazują, iż cecha ta jest podstawą dla osiągnięcia tzw. ogólnego stanu szczęścia   Kryterium szczęścia  Ma szerokie znaczenie, bowiem dla każdego szczęście będzie odmiennym spełnieniem życiowych oczekiwań. Choć możemy określić  główne potrzeby jak;  praca, współżycie z ludźmi , szczęśliwy związek, rodzina dobrobyt, spełnienie zawodowe. To jednak bywa, że nie zawsze wszystko układa się tak, jak to sobie wymarzymy. Bowiem niektóre rzeczy od nas zależą, ale większość  zależy też od innych. Dlatego często nawet przy najpiękniejszych intencjach, możemy się mocno przejechać. Najtrudnie

Na Dworcu Centralnym w Berlinie

ZOB - Zentraler  Omnibusbahnhof Berlin (fot. DPaczowska)   Zanim wybierzesz się na wyprawę do Niemiec, zwłaszcza po drodze np.  lądując na głównym dworcu autokarowym ZOB  w Berlinie, warto wiedzieć o kilku  prostych sprawach  Buduje się Po pierwsze póki , co niemieckie budownictwo dotarło w końcu na smutny mały dworzec, który właśnie jest rozbudowywany , więc rozkopany, ale na szczęście nie przeszkadza to nadmiernie z przemieszczaniem się z dwoma walizkami. Co innego jeśli chodzi o dotarcie do toalety. Najważniejsza toaleta Jeśli chodzi o toaletę, to szukałam w budynku, okazało się, że jest tylko dla osób niepełnosprawnych, klucz trzeba odebrać z okazaniem ausweisu tj.  dowodu inwalidztwa.  Zaś  zdrowy pasażer  musi nieco pofatygować  się; przejść z prawej strony i zdecydować się zejść z torbami po schodach.  Choć nie są jednak wielkie, to sama myśl o znoszeniu kilkudziesięciu kilogramów, w dodatku po nocnej podróży - nie jest czymś pożądanym.  Drugą kwestią

"Ojcze nasz" cz.3-4. Przyjdź Królestwo Twoje

Światło witrażu (fot. DPaczowska )  W pierwszej i drugiej części modlitwy "Ojcze, któryś jest w niebie" pochylaliśmy się nad modlitwą ks. Michała ukierunkowana na przymioty Boga i Jego świętość oraz drogę uświęcenia człowieka nie tylko przez religijną relację z Nim jako taką,  ale przede wszystkim poprzez wcielanie cnót: miłości, dobra i piękna w nasze życie.      Cześć III i IV omawianej modlitwy „Ojcze nasz”, nawiązuje do wołania „Przyjdź Królestwo Twoje”.  Najpierw ukazane są wszystkie biedy człowieka, jego trudy i cierpienia, znój pracy, niesprawiedliwość ludzka. Dostrzec możemy tutaj implikacje cierpień ludzkich spowodowanych wojną, wobec których pojawia się pytanie o istnienie Boga sprawiedliwego: Od targu do targu wlokła się moja dola marna…                                                                                              W gliniastych polach kopałem kanały…                                                                                     

"Ojcze Nasz" cz.1-2. Ojcze, któryś jest w niebie

Słoneczne refleksy ( fot. DPaczowska)         Wcześniejszy art. zob. 1.1.1. Chwała Boża           Modlitwa „Ojcze Nasz”, którą pragnę przedstawić datowana jest dnia 17 sierpnia 1954 roku. [1] Utwór powstał w trudnych czasach dla Kościoła Katolickiego w Polsce, tj. w okresie reżimu komunistycznego, czego wyrazem staje się uwięzienie Prymasa Ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, czy też obrazu Jasnogórskiego.  Do struktury modlitwy należy siedem części, które nawiązują do siedmiu wezwań Modlitwy Pańskiej. W pierwszej zwrotce autor wychwala Boga poprzez Jego przymioty: Boże Wszechpotężny, Który sam tylko jesteś jedyny,                                                                                  Boś najdoskonalszy. W Tobie jest źródło wszelkiego skutku i przyczyny                                                                  Wszech-spraw i wszech-rzeczy. Twoją niedoścignioną mądrość                                                        Jedno zamyka Słowo

Przy walcu wiosennym Chopina

Światło życia  (fot. DPaczowska) Klucz pierwszy – poranek Poranek dziś zaczęty od dobrej kawy i omleta z orzechami oraz dżemem jagodowym maminej roboty. Kurs- mam nadzieję ostatni.., już do znanego od kilku lat urzędu. Ale.. już nie z nadzieją na miejsce szczęśliwego przeznaczenia mimo woli w umiłowanym kraju, a raczej nadzieją szczęśliwej wytycznej kompasu w odmienne strefy kultury i obyczaju . Klucz drugi- popołudnie Po południu obiad, tym razem placki ziemniaczane z kefirem. Następnie kawa, wypita …już przed komputerem. Przejrzane komentarze i odpowiedzi na nurtujące polskie problemy. Po bezsensownych dyskusjach, oraz bardzo trudnych wnioskach dotyczących ludzi;  ich  myślenia bez udziału własnego, czyli powielania cudzych błędów, uprzedzeń, jazgotu w którym tak naprawdę chodzi  tylko o racje poszczególnych interesów, bo przecież nie o jakąś realną naprawę danego systemu, czy problemu. Dostrzegam, że wielu nawet tzw. bożyszcze medialnych, taplają się w szambie,

Kącik Teologa - Zagadnienia teologiczno - dogmatyczne w pismach Księdza Michała Potaczały 1.1.1. Chwała Boża

Witraż i fresk (fot. DPaczowska)  W poprzednim artykule, przybliżone zostały  zagadnienia  dotyczące relacji, jaka zachodzi między Bogiem i człowiekiem,  włącznie  z  problem   błędu  mentalnego i wypatrzenia tejże relacji na rzecz skrajności tj." maszynki do przebaczania"albo "karcącej ręki". Drugim punktem rozważań były zagadnienia aksjologiczne w postrzeganiu Boga i nas samych   zob.  1.1 Pojęcie Dobra  Kolejnym etapem rozważań jest Chwała Boża, która ma rożne wymiary.