Polska. Można popłynąć (fot. DPaczowska) Z ostatnich rozmyślań nad współczesnym rozwojem gospodarczym w Polsce wyciągam pewne wnioski, zestawiając je z ogólnie przyjętymi normami zatrudnienia. Nie chcę tu być wieszczem jednej koncepcji, ale patrząc z poziomu różnic wobec funkcjonowania wolnego rynku i możliwości kreatywnych, niestety muszę stwierdzić, że marnie u nas. System Pokolenia ostatnich trzydziestu lat wychowane są w określonym systemie zatrudnienia. Dosłownie; czyli kończę daną szkołę, studia i potem w ramach swojej zawrotnej kariery szukam namiętnie pracy, jeszcze z ideałem zaszczepionym w kręgu kształconych elit . Nic bardziej mylnego niż oferty pijar-owe, nawet prestiżowych ośrodków. No i w czym leży problem? Z pewnością wiedzą to dobrze stare wygi biznesowe – że nie każdy ma takie sama szanse.., a te, które może mieć- to jedynie robić na bogacenie się innych. Czyli przyjąć z zadowoleniem pracę za najniższa krajową tj. kwotę tajemniczego wahadła
czyli umiejętności godne człowieka wolnego